Tekstweergave van GRC1920_Datum onbekend_00001
Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
as,
MILL,
reJegenheid
'an
maat
>r
vrouwer
nvansr
van
:R
1Q20.
nscht.
Aan
de
o.
L.
School
de
Kom
te
ESCHAR]
(3de
klasse)
wordt
vraagd
eene
fl920
69ste
Jaargang
Mr.
80.
Onderwiizere
Drogisterij
»
mill
IG:-
erzuur,
Car-,
Smeerfraan,;
Verder
alle
bandstoff&n,
stsartikelen.
Chocolaad-
TH0
te
Herpen.
irSCHE
CODBilT
met
akte
K.
Stukken
in
te
ze
aandenBurgemeester
3
Novembef
1920.
^EMENTSPRUS:
en
A.
.arx.
en
kost
per
kwartaal
f
1-
—
STEEDS
DE
^^
^
1
worden
abonnementeR
alleen
aaugeno-
MANTELS
en
^reii
ter
plaate
^
^
^
nr\aTTTMT7a;n.
tot
de
Post-Unre
behoorende,
bedraagt
de
OObi
UMl^bj
voofKitlJetaling;
te
¥oId®ea
6EREED
Ell
flAAR
Mi
§
cerat
PRIJS
DER
ADVERTENTIEN:
Van
i
~S
regels75
cente,
elke
regd
meer
is
cents
i
groote
letters,
vignetten
enz.,
worden
berekend
naar
plaatsmi'nite=
AdvertenfiftE
drkmaal
ter
pkatsing
opgegeven,
worden
slechts
2mml
ta
rekenisg.
gebracht,
mits
achtereenvolgens
geplaatsL
Reclame
15
cent
per
r^[elc
B§
tbonnement
voordeelige
overeenkomst
AdverteBti€n
en
anders
stakken
worden
idtef^h
Dinsdag-
of
Vr|dag-morgeB
8
sr®
iijgewachi
Farwick-irie
's-Hertogenbosc
®
®
«
«
®
®
®
^
Xlitgevers:
Fibma
GEBRs.
VEBHAAK,
vporh.
A.
F.
G.
t.
Dieren,
GRAYE.
op
raye
AOEf^TEl
gewion-
voor
den
verkoop
van
le
k'^'d.e
Bloem-
en
Landbouwzaden.
"oor
verdienste
voor
actie^e
Yaters
er
i.,
_
van
het,
5-jar'g
feest
van
htm
bestaan."
Dat
Uw
oproep
aan
de
vele
lezers
liw
Blad
niet
tevergeefs
is
gedaan,
ewijzen
de
verkregen
mooie
resultaten,
'Het
zij
ons
dan
ook
vergund,
geachte
^dactie,
ons
langs
dezen
wteg
te
kwij
Van
den
aangenamen
plicht
van
^nkbaarheid,
dien
wij
jegens
U
eni
de
®le
gevers
te
vervullen
hebben.
U
zoowel
als
zij[
hebt
eene
daad
van
chte
missie-actie
gesteld,
en
een
nieuw
'^wijs
geleverd
van
Uwe,
ons
reeds
lang
^kende
liefde,
jegens
de
Paters
van
®
H.
Familie.
^o,ge
deze
H.
Familie
U
alien
ruim-
^hpots
beloonen
!
U
volgaarne
de
verzekering
gevende
onze
dankbare
gebeden,
teeken
ik
In
aUer
naam
A.
TRAMPE,
Algem,
Overste.
Grave,
19
Get.
1920,
Er
wordt
gevraag
een
R.
K.
Timmerm<
Wagenmakerskne
zoo
spoedig
mogelijk,
met
kor'ol"
ning,
bij
G.
P.
HUUBERS,
H'jaat
aantteming
der
Onderwijswet.
tengevolge
der
aanmeming
van
de
^'^Uwe
weft
op
het
Lager
Onderwijs
eerst-
hare
afkondiging
te
wachten
is,
ach-
wij
dfen
'tijd
gsekomen,
openlijk,
alge-
""eeu
en
plechtig
uitkirtikking
te'
doen
ge-
aan
onze
groo'te
erkenteliikheid
jegens
goe:^!!
God,
voor
de
groote
weidaad
^er
finanQileele
gelijk^teUing,
thans
vioor
'Us
R.
K,
lager
onderwijs
na
jaren
van
'^rden
strijd!
ge'lukkig
verkregen.
Dientengevolge
verordenesa
wij,
dat
in
lie
parachien
van
ons
bisdom,
waar
eene
'atholieke
lagere
school
besitaat,
op
Poa-
'erdag
28
October
a,s,
eene
plechtige
Hoog
^is
van
dankzegging
zal
worden
opgedra-
fen
gevolgd
door
den
lofzang
„T6
Deum.'
Wij
iioodigen
teveins
alle
R,
K.
school-
'esturen
met
huniie
onderwijzers,
onder-
^ijzeressen
en
Icerlingen
uit,
dien
dag
loor
een
algetneene
H.
Communie
den
'ever
van
alle
goed
hiume
dankbaarbeid
&
toonen
en
.Zijn
rijkst©
zegeningen
af
te
•fteeken
over
de
toekoinst
van
ons
R.
K,
^ger
ondeilwijs.
In
parochies,
waar
geen
katholieke
la
tere
school
is,
zal
het
„Te
Deum"
gezon-
fea
worden
op
Zondag
31
October
a.s,
Gegeven
te
's-Hertogenbosch
den
18den
^tober
1920.
De
Bisschop
van
's-Hertogenbosch,
+
A,
F.
DIEPEN.
FBUILLETON.
£en
edel
Hart.
OmiSeweffet
ait
Fransch.
170
(Nadruk
verboden.)
Het
yertrek
naar
Parijs
stond
nu
vast.
Er
werd
'Vereengekomen
dat
Laure,
Henriette,
Maurice,
Oes.
de
voedster
en
het
kind
eerst
zouden
vertrek
(en,
terwijl
mevrouw
d'Argelles
met
Anette
Casta-
ide
naar
Bordeaux
zou
gaan,
om't
huwelijk
bij
te
*'onen
van
Michel
i^iet
jutfrouw
Bonne.
Ook
Jacques
de
Rhodes,
de
weldoener
des
jonge-
itigs,
was
bij
die
plechtigheid
tegenwoordig.
Sedert
het
geval
met
het
medaillon
had
hij
Diane
iet
meer
teruggezien,
en
niet
zonder
angst
begaf
levrouw
d'Argelles
zich
in't
gezelsohap
Van
den
nigen
mensch
ter
wereld
dien
zij
duchtte.
Ook
d
zij
lang
geaarzeld
voordat
zij
de
uitnoodiging
^■nvaardde.
En
ondanks
hat
aandringen
der
oude
^"edster,
had
zij
toch
geweigerd
de
bruiloft
bij
te
onen,
indien
een
geheimzinnige
macht,
krachtiger
"ft
haar
wil,
haar
niet
had
voortgestuwd.
Siovendien
zij
had
tegen
hem
een
schrikkelijken
Jjd
aangebonden
in
welken
zij
grof
spel
waagde
;
On
geen
kwaad
eens
in
aanraking
te
komen
met
.en
vijand
;
mogelijk
ontblootte
hij
eenige
zijner
^^terijen.
Zij
zou,
in
ieder
geval
de
uitdrukking
I,
zijn
gelaat
kunnen
uitvorschen,
in
zijne
oogen
k
xS"'
trachten
in
hem
eenige
aanduiding
te
ontdek-
'
s.i'»„lke
zij
te
pas
kon
brengen.
ook
hij
de
geheimzinnige
banden
ontdekt
m
hechtten
aan
Henriette
Vallauris
?
Was
^
meisje
dat
hij
zoo
dikvi^erf
ontraoet
had
in
alle
van
Argelles
—
Jean
Tailladet
haar
oude
"litiderA
^erknochtheid
door
de
jaren
niet
ver-
Was,
had
het
haar
gezegd
—
wasjdit
meisje
SPAARZAAMHEID.
Onder
de
zedelijke
deiugden
zijn
vier
grondn
of
biofddeugden
:
voorzichU'gheid,
echtvaard|igheid,
sterkte
en
imaffcigheid,
Deae
vier
bevatten
de
overige
dengden
in
zich.
Zoo
behoiort
t'Ot
de
matigheid
de
deugd
.
an
spaarzaamheid.
ledlere
zedelijke
dieiUigdi,;
d!ie
uit
haren
aard
het
gedrag
van
den
mensch
ten
goede
richlt,
hem
dnis
zedelijk
better
maakt,
staat
in
heit
midden
tusschen
twee
onideugden,
]Zoo
staat
spaarzaamheid
in
het
midden
tosschen
gierigheid
en
verkwisting.
Om:
nu
dat
juiste
midden
te
itreffen
is
lang
niet
gemakkelijk.
—
Zeker
is
het,
dat
men
over
zuinigheid
tot
de
eigenlijke
gie
righeid
en
over
wijs-geleide-vrijgevigheid
eerst
tot
de
edhte
verkwisting
komt,
De
grenzen
der
spaarzaamheid
ruim
ge-
nomen
zijn
dus
aan
den
eenen
kantt
zuinig-
heid,
aan
den
anderen
kant
vrijgevigheid.
Het
vraagstuk
der
spaarzaamheid,
dat
in
onze
dagen
naar
voren
dringt,
eischt
dus
plaats
wel
nuttige,
maar
niet
alttijd
nood-
zakelijke
uitgaven.
,
Wie
deze
twee
lijnen
volgt
bij
.heit
bepa-
len
van
zijn
luitgaven
zal
verbaasd
staan,
dat^
hij
spar
en
kan.
Dus
moeit
het
sparen
geleerd
W'
rden.
Tetei^oon
Ifltaresim
Rb
fk
steld,
dat
hare
werking
algemeen
geweest
cacht
v
isten
zij,
nadat
zij
bun
bewaker
met
is
in
d©
woorbije
jaren
—
geen
betere
re-
de
handig
verbc.rgen
revolvers
neerge-
sultaten
opgeleverd
dan
welke
wij
zien.
schotex
badden,
te
ontsnappeu.
Zij
Maar
dan
moel
ook
de
waarheid
warden
."i
wel
een
ernsKg
onderzoek.
Zelfs
zijn
er
stemmen
opgegaan
tegen
iiet
sparen-van-geld,
dat)
een
der
vormen
IS
van
de
spaarzaamheid,
[Bepalen
wij
ons
tot
dezen
vorm.
—
Dan
liiQoren
wij
zeggen
;
de
aanimoediging
tot
spaarteaaniheid
jnaakit
de
menschen
heb-
zucMig
eo
gierig,
Nu
weten
wij
wel,
dat
overdrijving
aMjd
schade
aanbrengt,
Maar
als
de
grens
van
gepaste
zuinigheid
niet
overschreden
wordt,
Z'uUen
hebzucM
en
gierigheid
wel
verre
blijven.
Wie
dus
zich
zell
of
zijn
huisgezih
het
no-odige
ontlioudt
om:
geld
te
sparen
be-
oefent
nietl
de
spaarzaamheid,
maar
i-
door
de
klauwen
van
gierigheid
en
heb-
zucht
gegrepen.
En
wie
een
aalmoes
weigert
aan
den
be-
hoeftige
omi
maar
geld
te
kunnen
overleg-
gen
is
wel
een
liefdelooze,
maar
geen
man
die
spaart.
De
opwerping,
dat
de
spaarzaamhe'd
den
mensch
hebauohtig
en
gierig
maakt,
mogen
wij
dus
gerust
toeschrijven
aan
ver-
warring
van
begrippen.
Immers
wordt
spaarzaamheid
met
gierigheid,
verward,
dan
is
men
alilanig
over
de
grens
der
zui
nigheid
heen
en
bij
de
gierigheid
zelf
aangeland.
Ook
beweerfi
men,
dat
iliet
alle
men
schen
sparen
kunnen
en
dat
die
opwek-
king
dus
een
ze'kere
wreedheld
is
tfegen-
over
hen,
die
nauwelijks
in
de
hoogst
noo-
dige
behoeften
kunnen
voorzien,
Dit
bezwaar
lijdt
wel
wat
aan
over-ge-
vioeligheid.
Het
koele
verstand
moet
hier
een
woordje
zeggen.
,
Sparen
kan
-ledereen,
rijken
en
armen,
groot'en
en
kleinen,
d.w.z.
op
een
betere
wijze
het
geld
gebruiken
dan
velen
doen.
Op
de
eerste
plaats
dus
de
overbodige
uit
gaven
aehterwege
latten
en
op
de
tweede
Het
k-nd
moeit
sparen,
derhalve
sparen
iieeren.
Ini
Mei
1906
zond
de
toenmalige
Minis
ter
van
Binnenlandsche
Zaken
P.
Rink
een
circalaire
aan
de
Disitriot-schoolopzieners
om
de
spaarzaamheid
door
middel
van
de
School-spaarbank
te
bevorderen.
Over
dee
instelling
is
reeds
sinds
1900
in
brochures
en
kranten
geschreven
en
zoowel
het
voor
als
het
tegen
er
van
gezegd.
Persoonjijk
heeft
de
instelling
van
de
School-spaarbank
als
zoodanig
mij
nooit
kunnen
bekoren.
Wel
ials
hulipmiddel
om
ook
die
kinderen
tot
sparen
op
te
leiden,
wier
ouders
di/t
punt
van
opvoeding
ver-
waarlobzen,
Er
was
voor
1900
reeds
zoo
veel
van
de
schouders
der
ouders
afgewenteld,
wat
be-
paald
toft
de
zorg
van
het
huisgezin
be-
hoorde,
dat
het
jammer
zou
zijn,
dat
ook
die
zorg
het
kind
op
te
leiden
tot
spaar
zaamheid
aan
het
huisgezin
ontnomen
werd
Gij
voorstahder,
kom
nu
niet
aandragen
inet
te
zeggen
:
het
kind
leer*!]
op
die
wijze
de
spaarbank
kennen
en
wordt
meit
die
een-
vjduiige
zaak
vertrouwd.
O!
Alles
toegegeven
!...,.
»
Geef
echter
het
kind
ziju"
spaarpot
terug
en
in
een
goed
geregeld
huisgezin
zal
alles
wat
gij
ten
vioordeele
van
de
Schoolspaar-
bank
kunt
zeggen,
veel
heerlijker
opbloeien
in
den
schoot
van
zulk
een
liuisgezin.
Want
wat
is
sparen
?
Sparen
is
bewa-
ren,
wat
men
op
dit
oogenblik
niet
noodig
heeft
om
het
te
kunnen
gebruilcen,
als
rnen
bet
noodig.
heeft
voor
zich
of
voor
anderen.
En
hierin
lig't
de
opvoedende
en
vor-
mende
kracht
van
het
sparen.
Een
klein
bezilt
geeft
vreugde.
Om
dat
kleine
bezilt
te
krijgen
is
zelfbeheersching
noodig.
Van
dat
kleine
bezit
iets
af
nemen
voor
het
noodige
voor
zich
of
anderen
leert
daaraan
onthechting
en
weldoien.
neergeschreven
;
in
het
huisgezin
wordt
niet
meer
gespaard.
Ouders!
geeft
aan
uwe
kinderen
den
spaarpot
terug,
Leert
hen
sparen.
En
bij
het
begin
van
een
levensstaat
zal
de
jonge
mensch
ni^t
met
ledige
hahden
staan,
als
hij
st'eun
vindt
in
zijn
patronaat
en
daarna
in
zijn
vereeniging
door
de
eigen
spaarbank.
W.
J.
F.
BOS
0.
S.
Cr.
Uden,
St.
Teresia-dag
1920
.
werden.
Zij
hebben
hun
misdaad
met
een
weerzinwekkend
cynisme
bekend.
Plaatselijke
Berichten.
l)(i(
lem
[oi
Hi
voor
hem
een
vreemdelinge
tot
wie
hij
zich
door
onweerstaanbare
sympathie
getrokken
gevoelde
of
Zdg
hij
in
haar
de
dochter
zijner
dochter
?....
'
In
dit
geval
hadt
Jacques
de
Rhode3"'het
ee-
heim
van
Diane
ontdekt!....
Daar
wilde
de
markie-
zm
m
leder
geval
het
hare
van
weten
;
want
ksnde
mijnheer
de
Rhodes
hare
misdaad,
dan
zou
weliicht
al
hare
schranderheid,
al
hare
vastberadunheid
te
kort
schieten,
cm
de
wraak
van
Jacques
te
ontgaan.
Maar
de
edele
grijsaard
was
nog
sterker,
zijn
eigen
nog
meer
meester'dan
Diane
—
die
hem
nochta'ns
goed
kende
—
kon
veronderstelien.
Zijn
eerste
onimoeting
met
de
markiezin
was
koel
en
vol
gemaaktheid.
Ware
het
anders
geweest
me
vrouw
d'Argelles
had
wantroi^wen
gekoesterd
JWaar
in
de
roes
van
vreugde
en
geluk
die't
geze'lichap
inademde
scheen
Jacques
stilletjes
milder
te
worden
gestemd.
De
eer
welke
iedereen
hem
bewees,
de
woorden
van
onwrikbars
verkleefdheid
en
grenzelooze
erken-
tenis
welke
vielen
van
Michel's
lippen,
en
van
die
zijner
jonge
vrouw,
sctienen
hem
al
zijn
bekommer-
nisaen
te
doen
yergeten.
Hij
glimlachte,
gevleid
en
tevreden,
en
zijn
koeiheid
ten
opzichte
van
Diane
veranderde,
zoodanig,
dat
de
markiezin
er
zich
liet
door
verschalken,
en
zij
dacht;
—
Ik
ben
gek!
Zoude
hij
zich
aldus
aanstellen,
indien
hij
maar
het
minste
vermoedde
?....
Zou
hij
zich
laten
ontspannen
door
het
geluk
van
vreemde-
lingen
?
Neen,
neen,
hij
heeft
in
niets
erg,
en
ik
kan
in
vrede
mijn
werk
voort
zetten,
en
voor
altijd
het
ijselijk
Damocles-zwaard
afweren
dat
hangt
boven
mijn
hoofd
en
boven
dit
van
In&s,
Die
zoogezegde
ontdekking
veroorzaaktehaar
zelfs
zooveel
blijdschap
dat
zij
Annette
toestond
eenige
dagen
langer
te
Bordeaux
te
blijven.
—
En
gij,
peter,
zeide
ze
tot
Jacques,
komt
gij
niet
eenigen
tijd
te
Parijs
doorbrengen.
Kendet
gij
de
nieuwe
familie
van
Infes,
ge
zoudt
er
zeer
mee
ingenoraen
zijn.
Ongerekend
dat
uw
kieinzoon
nu
Heeft
een
jongeling
of
meisje
als
kind
sparen
geleerd,
—
betzij
door
de
School-
spaarbank
of
in
het
gezin
—i
dan
zal
m
den
rege?:
hetj
sparen
worden
yoortgezet
dan
krijgt
het
sparen
ook
een
meer
bepaald
omschreven
doel
:
iets
bezi'tten
om
zich
zelf
te
helpen
bij
het
beginnen
van
een
levens-
sljaait.
Wie
echter
geen
sparen
geleerd
heeft
zai
moeielijk
tot
dat
bezit
komen.
Helt
verdien-
de:
geld
wordt
opgemaakt
aan
allerlei
nes-
tien
en
prullen,
aan
uitspanning
en
plet-
ziertjes,
in
herberg
en
bioscoop,
in
dans-
huizen
en
plaatsen
van
zedelijk
verderf.
Bij
de
hooggestegen
loonen
van
jetigdi-
ige
menschen
en
het
wegsmijten
van
veel
geld
door
de
volksklasse
in
breeden
zin
gentomen
rijst
vanizelf
de
vraag,
heeft
het
in&tituult
van
de
Schoolspaarbank
—
ge-
BUITENLflNb.
Het
schrikbewind
van
Moskou.
AUe
berichlten
wijzen
er
op,
zegt
de
oar-
respondent
van
de
„Times"
te
Rig^j
dat,
terwijl
de
bolsjewistische
commissarissen
in
overvloed
baden,
d©
ellende
der
uiassa
dermatte
toeneemt,
dat
er
dezen
winter
waarschijnlijk
dagebjks
inenschen
in
'de
stedeii
van
honger
zullen
sterven,
behalve
dan
degenen
d'3
gedo'id
worden
dj
>:
d«
geheime
politie.
De
twist
tusschen
de
ge-
ana'tigden
en
de
extremisten
neemt
scher-
per
vormen
aan,
maar
het
is
onwaarschijn-
lijk,
dit
er
spoedig
iets
zal
gebeuren
om
het
sovjet-regime
ten
val
te
brengen,
Er
wlorden;
van
tijd
tot
tijd
enkele
commissa-
rissen
gedood
;
maar
die
regeerihg
bezit
een
niets-ontzienden,
alom-tegenwoordigen
en
doedtreffenden
geheimen
dienst,
Daar
de
'telefoon-
en
telegraaflijnen
niet
voo'?
zaken
worden
giebezigd,
zijn
zij
steeds
vrij
voor
regeeringstelegrammen.
De
vrije
haade^
in
\oedsel
is
niet
loofd
en
ofschoon
deze
op
nogal
groote
s'chaal
gedreven
wordt.
stelt
ieder
die
er
aan
deelrueemt,
zich
elk
oogenblik
er
aan
bluot
om
doodgescboten
te
worden.
Men
hoort,
zoo
vertelt
de
„Times"-cor-
respo'idenlt
verde]',
veel
verhalen
van
men
schen,
die
Ruisland
ontsnapt
zijn
en
van
eeri
alleszins
geloofwaardige
vrouwe-
lijke
ooggetuige
vemam
de
correspondent,
da'i;
zij
gezien
had
hoe
eenige
gevangenen,
die
ervan
beschuldigd
werden
anti-bolsje-
wisten
te
zijn,
voor
de
buitengewone
com-
missie
werden
gebracht.
Zij
moesten
een
kamer
passeeren
vol
klierken
en
typisten.
Een
der
gew
ngcnen,
met
een
wissen
dood
voor
oogen,
een
j.jUi^e
man
van
-2
jaar,
kreeg
het
te
kwaai
en
jammerde,
dat
aij
niets
had
uit
te
otaan
roet
de
tegs.;
bem
in^
gebrachte
aanklacst,
Een
der
vrsaweJijke
typisten
kreeg
het
op
haar
zenuvvren.
Zij
werd
dadelijk
gearrt
sieerd
en
nai'-
de
gti.
vangenjs
gebrajht
Na
er
4
dagen
vertr-efd
te
hebben,
werd
Tij
dotdgeschotea.
Jeugdige
moordenaars.
Te
Parijs
zijn
aangehouden
twee
jong^ns
van
15
jaar
uit
Rijssel,
die
in
September
jl.
na
een
diefsM
in
hun
geboorteplaats
naar
Belgie
gevlucht
waren.
Te
Mjujcron
knch-
ten
zij
\ror
het
„vak
',
da',
zij
gek
,zen
had-
vers,
en
togen
nu
op
rooftocht
uit
in
ve!»-
schlllende
Belgische
plaatsen.
Te
Monscron
teruggekeerd,
werden
zij
gevat
en
naar
het
bureau
van
politie
overgebracht.
In
den
werkt
in
de
fabriek
zijns
vaders.
Jacques
veinsde
onverschilligbeid.
—
Ik
3tel,
recht
uit
gezegd,
weinig
belang
in
die
personen
en
die
zaken.
Ten
andere
ik
ben
te
^Asta-,
rac
noodig,
en
op
mijn
jaren
houdt
men
er
niet
van
zijn
huis
te
verlaten.
Er
valt
ilaar
niet
aan
te
den-
ken
nog
van
gewoonte
te
veranderen.
Diane
drohg
niet
aan,
maar
zij
vertrok
zeer
gerust,
overtuigd
dat
zij
van
Jacques
de
Rhodes
niets
te
vreezen
had.
Annette
harerzijds,
was
ook
gerustgesteld.
In
den
beginne
had
zij
gehoopt
dat
de
graaf
het
huwelijk
van
Michel
niet
zoude
bijwonen.
En
toen
zij,
te
Bordeaux
aankomende,
mijnheer
de
Rhodes
bij
haien
zoon
gezien
had,
was
zij
bijna
van
schrik
ge-
storven
zeggende:
—
Zal
hij
spreken
?
Maar
dan
ben
ik
verlo-
ren
!......
Maar
de
schijnbare
kalmte
van
Jacques
deed
harm
angst
verdwijnen,
en
zij
dacht:
—'
De
heer
de
graaf
is
de
edelmoedigheid
in
per-
soon,
hij
zal
zwijgen.
Zij
kende
Henriette's
grootvader
maar
slecht.
Met
den
sneltrein
van
zeven
uur
des
avonds
was
Diane
naar
Parijs
vertrokken,
daags
na
de
bruiloft.
Een
uur
na
haar
vertrek
zeide
Jacques
tot
Michel.
—
Ik
wilde
met
u
een
bijzonder
onderhoud
hebben.
Kunt
ge
mij
een
oogenblik
gunnen,
zonder
dat
bet
u
hindert
?
—
Kom
binnen,
mijne
vrouw
praat
met
hare
bloedverwanten
die
naorgen
vertrekken
;
ik
heb
nu
goeden
tijd.
—
Goed.
Maar
breng
uw-moeder
mede,
en,
voor-
al,
zeg
haar
niet
dat
gij
haar
bij
mij
br^
ngt.
—
Gij
zult
gehoorzaamd
worden
lieve
meester,
vereerde
weldoener;
maar
uw
oogen
gloeien,
ge
doet
me
schrikken
en
beven.
Heb
ik
u
gekrenkt
of
mishaagd,
ik
die
u
alles
verschuldigd
ben
?
—
Neen,
gij
met.
Ik
heb
integendeel
voile
ver-
trouwan
in
uw
hart,
Michel;
juist
daarom
verzoek
*Uden.
Zekere
G.
V.
alhier,
nam
by
den
agent
J.
Habrakenvan
deTijdgeest
voor
den
eersten
keer
een
V20
lotje.
Hierop
viel
al
weldra
de
prijs
van
1000
Gld.
met
premie
van
:10.000
Gid.
zoodat
hem
Zondag
1.1.
door
Habraken
1317
Gld.
50
cent,
werd
uitbetaald.
Men
moet
maar
geluk
hebben!
—
Bij
M.
van
der
Wijst
op't
gehucht
Goordonk
hebben
de
huisduiven
reeds
2
maal
gebroed
en
telkens
is
er
een
jong
by
met
een
vleugel
en
een
poot.
Het
is
een
vreemde
speling
der
natuur.
*—
Dinsdag
was
het
paardenmarkt
en
66k
paardenmonstering.
Op
de
markt
werd
een
esemplaar
verkocht
voor
f
1250.
Daarna
trokken
ze
met
de
paarden
van
de
markt
naar
de
monstering.
Hier
kwamen
er
nog
al
veel
bij
elkaar
er
werden
er
drie
verkocht
voor
700
1100
en
1300
Gld.
•—
Landbouwer
J-
v.
d.
L.
hadinHeesch
ztjn
poitemennai
wrloren
met
102
Gld.
en
cent
er
in.
Toen
hy
thuis
kwam
werd
hy
het
pas
gewaar.
Hy
zond
zyn
zoon
da
delijk
terug
en
deze
had
het
genoegen
porremonnaie
en
geld
terug
te
krijgen
van
den
eerlijken
vinaer.
*—
De
wed.
van
Tuyl
op
de
schafstraat
had
te
Berchem.
by
Oss
een
jonge
sanen-
geit
en
dito
bok
gekocht.
Ze
had
den
bok
gekocht
om
nier
dat
ras
te
veredelen.
Ze
had
hem
nu
een
half
jaar
gehad
en
wilde
hem
daarom
hier
voor
40
Gid.
van
de
hand
doen.
Er
was
hier
geen
belangstelling
voor
en
nu
is
hg
Dinsdag
aan
het
fokstation
te
Berchem
verkocht
voor
f75.
Het
was
een
piaclit
exemplaar
geworden.
Het
is
waar.
iijk
jammer
terwiiie
onzer
geitenhouders
*NISTELRODE.
Zondag
jL
werd
de
eer-
stle
vergadering
gehouiden
der
drahkbe-
Btrijdersvereenieging
alhier,
Als
spreker
trad
op
de
Z.Ew.
Pater
Capucijn
Wilfridus
uit
Velp,
die
in
een
,loei''
'Je
en
tr
'.ffende
rede
de
vergadering
t-p
pakkende
wijze
de
noodzakelijkheid
eaner
draniibestrijde^s-
vereeniging
aantoonde.
Ruim
©en
uur
wis^
Z.Ew.
zijn
aandachtig
gehoor
te
bseien
door
zijn
overtuigende
en
geestige
v-.i
r-
di-acht,
Daarna
werd
het
woord
gevoerd
door
den
E.A.
heer
Burgemeester
om
de
no'g
nieit
aangeslotenen
op
te
wekken
tot
toetreding,
terwijl
hijzelf
door
zijn
lidmaat-
scbap
ais
kruisverbonder
een
scboon
vot-r-
beeld
gaf
en
door
de
zo
beil-'Bum
wer-
kende
verordening
op
het
drankmisbruik,
onlangs
op
zijn
voor&tel
door
bet
Gemean-
tebesfuui
ingevoerd,
ten
scho
)ne
daad
«
hetanig
der
drankbestrijding
bij
bet
begin
ivan
zijn
burgemeesterlijke
loopbaaa
bad
gesteld.
Ook
werd
belt
woord
gevoerd
door
onzen
Pastoor,
waarna
de
W.Ew.
heer
ka-
pelaan
overging
tot
worlezing
der
ontwerp
statuten
en
van
heit
huishcud^'Jijk
regle-
men'i:,
die
zander
aanmerklng
ij
actlama-
tie
werden
goedgekeurd,
Vervolgens
werd
een
definitief
bestuur
gekozen
van
5
ledeti,
namelijk
de
heeren
H.
C,
Borgmans,
A,
v
d
Broek,
P.
Wolters,
A,
van
Duren
en
P.
V
d
Rakt,
die
later
de
fmioties
onderling
zullen
verdeelen.
ik
u
om
dit
onderhoud.
Eenige
minuten
later
zat
mijnheer
de
Rhodes
in
een
stil,
goed
verlicht
vertrek;
met
zijn
ellebogen
op
Michels
schrijftafel
leunende
;
verbeidde
hij
moe-
der
en
zoon.
Zou
die
zoon,
die
hem
met
hart
en
ziel
verkleefd
was,
dit
wist
hij,
er
in
gelukken
de
gesloten
lippen
van
Annette
Castarede
te
openen,
opdat
hij
het
middel
zou
vinden,
om
Souriquatte
haren
naam
en
burgerlijken
stand
terug
te
schen-
ken
?
Weldra
verscheen
de
oude
voedster
van
Diane
op
den
drempel
der
deur.
Michel
stuwde
haar
om
zoo
te
zeggen,
voort.
Jacques
had
een
teeken
gegeven
,.en
terwijl
de
pasgehuwde
de
deur
sloot
en
grendelde,
viel
Annette
als
door
den
bliksem
getroffen
bij't
zien
van's
gra
ven
streng
gelaat,
op
hare
knieeri.
—
Genade
.
stotterde
zij
verschrikt.
Genade
!..;
Vergiffenis!....
Bij't
vernemen
dier
twee
woorden,
vol
schrome-
lijke
bekentenissen
in
hun
beknopte
welsprekcAd-
heid,
werd
Michel
bleek
als
een
lijk.
—
Wat
zegt
ge
daar
?
.
sprak
hij,
terugkomende
tot
zijne
moeder
:
Genade
!
Vergiffenis
!
Hebt
gij
dan
mijnen
weldoener
beleedigd,
mijn
vriend,
mijn
al?
Annette
nog
altijd
neergeknield,
verborg
haar
ge
laat
in
hare
handen.
—
Zij
durft
u
niet
antwoorden.
O
Michel,
zeide
Jacques
op
treurigen
en
strengen
toon;
maar
ik
zal
u
zeggen
wat
ze
mij
toegebracht
heeft.
—
O
!
heer
graaf,
neen,
ik
smeek
u,
kermde
de
rampzalige.
Zwijg,
in
naam
uwer
dochter.
—
Mijner
dochter!
Welke
dochter?
Deze
die
gij
liet
vermoorden
—
als
gs
nog
niet
medeplichtig
geweest
zijt
aan
die
misdaad
—
ofwel
de
andere,
die
God
mij
wedergeschonken
heeft.
—
Moeder,
gij,
gij
gij
zijt
medeplichtig
aan
een
moord,
God
in
den
hemel!....
Is
dat
mogelijk
?..
riep
Michel
uit,
ten
prooi
aan
onbeschrijfelijke
smart
Neen,
zoon,
neen,
dat
is
niet
waar
ik
zweer
het
u
!
—
Zwijg,
ik
geloof
u
niet!
Hij
heeft
gesprokeni
hij
die
nooit
liegt!
Ach
!
wat
ben
ik
ongelukkig
!
ongelukkfg
!...
Zijne
wanhoop
was
deerniswekkend.
Jacques
de
Rhodes
was
voor
hem
een
tweede
Voorzienigheid
geweest
en
Annette
zijne
moeder,
brak
het
hart
van
hem
wien
hij
alles
verschuldigd
was
!
Wat
schrik'
kelijke
openbaring
voor
een
eerlijk
en
rechtgeaard
man
als
hij
Jacques
tikte
op
zijne
schouder.
—
Luister,
zeide
hij,
gij
moet
alles
weten,
want
gij
alleen
kunt
deze
vrouw
een
bekentenis
afdwin--
gen
walke
mij
het
geluk
kan
wederschenken.
—
Uw
geluk,
meester!....
Hoe
klinkt
dit
woord
in
mijne
ooren
I
O
!
zij
zal
spreken,
zeg
ik
u
!....
Jacques
dan,
voor
de
snikkende
en
neerknielen'
de
Annette,
voor
den
weenende
en
beschaamden
Michel,
verhaalde
dan
die
lange
geschiedenis
van
Diane's
bedorvenheid,
van't
misdadig
leven
dat
de
markiezin
tot
dan
toe
geleid
had.
^
Nu,
zoo
besloot
mijnheer
de
Rhodes,
heb
ik
Marguerite's
dochter,
mijn
dochter,
weergevonden
;
het
meisje,
door
mevrouw
d'Argelles
geroofd,
uit
haat
en
wfaakzucht,
en
in
wier
plaats
zij
een
wild*
vreemd
kind
stelde,
de
duivel
weet
waar
vandaan
gehaald
—
daar
ben
ik
zeker
van,
maar
de
stoffe-
lijke
bewijzen
van
dit
onderschuiven
ontbreken
me
nog,
en
Annette
Castar&de
kan
me
die
bewijzen
aan
de
hand
doen.
—
Zij
zal
u
die
bewijzen
geven
meester.
De
voedster,
het
hoofd
verborgen
in
het
trijp
van
een
divan,
snikte
hartvercheurend.
Michel
naderde
haar
en
deed
haar
opstaan.
—
Gij
hebt
gehoord,
zeide
hij
mijnheer
de
Rho«
des
waeht,
spreek.
En
daar
zij
zweeg,
met
verdwaasde
oogen
en
doodsbleek
gelaat,
hernam
Michel.
5
(Wordt
vervolgd)